۱۳۹۳ اسفند ۸, جمعه

خود باوری برای ملت ها چه فایده ای دارد؟ - محمد آرمیان



بنام  الله مقتدر
بقلم :  محمد آرمیان
خود باوری برای ملت ها  چه فایده ای دارد؟

               فقط  ملت هائی که خود را باور دارند با عزت و خوشبخت و سر بلند زندگی می کنند این را قبل از هر چیز دیگری باید بدانیم.   ملت هائی که خود را باور ندارند ضمن اینکه محکوم به گذراندن  یک زندگی سر به زیرانه  و مطیعانه و چاپلوسانه  هستند بتدریج نابود خواهند شد. ملت بلوچ ملتی است که فعلا  در چنین وضعیتی قرار دارد و باید از این وضع تاسف بر انگیز هر چه  زودتر  بدر آید تا نابود نشود.

      عالم بلوچ هنوز نمی داند که خودش یک ملیت خدادادی و مخصوص بخود  دارد. سردار بلوچ  و تحصیل کرده بلوچ  و تاجر و بازرگان بلوچ  هنوز نمی دانند که خود دارای یک ملیت خدادادی  هستند  و حفظ این ملیت با  سعادت شان  رابطه تنگا تنگ دارد.  در اینجا این سئوال مطرح میشود که چرا این وضع تاسف بر انگیز  به وجود آمده است که ملتی  بطور کلی  از احساسات ملی خود خالی شده است؟

      خیلی از ملت ها  در برهه های خاصی از تاریخ زندگی خود  در مقابل ملت های متجاوز قوی تری مغلوب شده  و یکی دو قرن تحت کنترل یک ملت  اجنبی مسلط بر خود زندگی کرده اند به دلیل اینکه خود باوری  در آنها از بین  رفته و به زندگی غلامانه عادت کرده اند.  ولی در گذر زمان تعداد معدودی از افراد این ملت های محکوم  و خود باخته متوجه شده اند که خود دارای یک ملیت خدادادی و مخصوص بخود هستند و چرا باید تحت سلطه  ملت دیگری زندگی کنند.  همت مردانه همین چند نفر مصمم به  نجات و رهائی از بردگی  سبب شده است که  یک  ملت  به تمام معنی  محکوم،   به آزادی و خود سروری برسد.  چطور؟

این چند نفر آگاه که تصمیم به مبارزه و نجات از غلامی گرفته اند متوجه شده اند که علت اصلی قبول این محکومیت نا آگاهی  این ملت از حقیقت امر است و آن اینکه شستشوی مغزی شده اند  تا به آن حد که دیگر نمی دانند خود یک ملت مجزا هستند و این سرزمین با تمام امکاناتش متعلق به آنهاست که  توسط  یک ملت متجاوز دیگر غارت میشود. پس وقتی که ملتی حقی  برای خود قایل نیست معلوم است که مبارزه  برای  بدست آوردن آن نمی کند. انسانها زمانی دست به جدال و مبارزه  می زنند که بدانند کسی حقی از آنها را غصب کرده است  و گرنه هیچ کسی بی دلیل نمی جنگد.  برای ایجاد یک مبارزه  باید حقی را که از یک  ملت تلف شده است به او نشان داد.

      این چند نفر آگاه که وارد مبارزه برای رهائی ملت خود شده اند کار را  با آگاهی دادن به نسل جوان خود شروع  می کنند  و این کار پس از مدتی  تبدیل به یک برنامه منظم و بی وقفه میشود  و سبب میشود که  تعداد افراد آگاه شده به سرعت بالا رود و امید رسیدن به آزادی کم کم  تبدیل به یک باورجدی میشود و رسیدن به حق خدادادی خود  در مخیله  تک تک افراد جامعه زنده می گردد  و نهضتی برای رسیدن به حق تعیین سر نوشت پدید می آید که  برای همه افراد ملت  تبدیل  به یک هدف می گردد  و با همین روش است  که این حرکت به تدریج  تبدیل به  قیام عمومی مردم می شود و با همین نوع فعالیت  بوده است که  خیلی از ملت های محکوم به خودسروری و سر بلندی و آزادی  رسیده اند.

این راهی است که ملت محکوم بلوچ هم در پیش روی خود دارد و برای رهائی از این غلامی و مذلت و سر افکندی چاره ای جز مبارزه ندارد و این مبارزه شروع شده است و فعلا در مرحله آگاه سازی بسر می برد.  ما در نهضت عدالت بلوچستان مشغول همین کار یعنی آگاه کردن مردم مان هستیم تا باور کنند که خود یک ملت هستند و آزاد و سر افراز زیستن در سر رمین خود حق مسلم آنان است تا از این بگیر و ببند های خود سرانه ، کشتارهای خیابانی و بیابانی و اعدام ها و تحقیر ها و توهین های متکبرانه  و مغرورانه   ملت نژاد پرست فارس  نجات پیدا کنند.

مبارزه  برای نجات از ظلم و دفع  متجاوز یک حق مسلم  و خدادادی برای همه ملت هاست.  لذا از علمای کرام، سردار زادگان، قشر تحصیل کرده و دانشگاهی  و همه اقشار دیگر نقاضا میشود بخود آیند و به خاطر  آینده ای بهتر برای نسل های بعدی شان دست از این مصلحت پرستی آینده سوز بردارند و کار آگاه سازی را  در میان اطرافیان خود شروع کنند. همه به یکدیگر بگویند که بله  ما خود یک ملت هستیم  و مثل همه ملل دیگر دنیا حق تعیین سرنوشت داریم  و لذا بهر قیمتی که شده است  باید به خودمختاری برسیم.  وقتی که ملت مان به این مقدار آگاهی برسد دیگر مخبری مردم خود را به نفع دشمن متجاوز نخواهد کرد. دیگر در بسیج تفنگ دشمن را برای کشتن مبارزین ملت خود بدوش نخواهد گرفت.  دیگر گازوئیل کشی نخواهد کرد  بلکه  خواستار بیرون رفتن  متجاوزینی خواهد شد که همه کارها را در محیط زندگی او اشغال کرده اند  و او دیگر در زیر گلوله های دشمن برای سیر کردن شکم  خانواده اش گازوئیل کشی نخواهد کرد.  شاعر ها و تحصیل کرده های مان مداحی و چاپلوسی دشمن مسلط  بر خود را با افتخار نخواهند کرد بلکه بدون ترس و با همتی مردانه خواهند گفت همه  غیر بومی ها به شهرهای خود تشریف ببرند  و بگذارند که ما در سر زمین و شهر های خود راحت و در امنیت زندگی کنیم. این تقاضای غیر عادلانه ای نیست بلکه  حق مسلم یک  ملت است و باید به آن دست پیدا کند.

آری  ما در "نهضت عدالت بلوچستان "  در مرحله فعلی  مشغول آگاه کردن مردم مان هستیم  و این وظیفه ملی فرد فرد ملت بلوچ است که در این کار بسیار ضروری و لازم و رهائی بخش به هر طریقی که  می توانند مشارکت داشته باشند چون این کار متعلق به همه افراد ملت است  و ارث پدر آن تعدادی که هم اکنون  در نهضت  عدالت مشغول فعالیت هستند نیست.  نهضت عدالت بلوچستان یک حزب نیست که متعلق به افراد خاصی باشد بلکه  یک حرکت و جنبش عمومی و ملی است که همه افراد ملت را در بر می گیرد. پس در این صورت  همه به سوی  خود مختاری خود حرکت خواهیم کرد  و شعار محوری نهضت عدالت و ملت بلوچ فعلا  اینست:
 " خود مختاری حق ماست  "
  این شعار را در منازل  به بچه های خود یاد دهید.

  
        



هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر