قمسمت دهم: تحلیلی از عملکرد رهبری در امور اداری اهلسنت بلوچستان

بنام الله مقتدر

قمسمت دهم:

تحلیلی از عملکرد رهبری در امور اداری اهلسنت بلوچستان

          با سلام و تقدیم مراتب ادب و احترام به همه خوانندگان گرامی دنباله این مبحث را به ترتیب ذیل ادامه میدهم: در قسمت های قبلی این مبحث اشاره کردم که  بلوچ یک ملت است و بلوچستان سرزمین اوست.  همه ملت های پیشرفته جهان در آغاز و قبل از رسیدن به آزادی های اساسی و خودمختاری  در مقابل تجاوز و دخالت ملت های زورگوی اطراف خود ایستاده و گاهی مجبور به تحمل خسارت های بسیار سنگینی شده اند ولی اجازه نداده اند که یک ملت متجاوز دیگر بر سر نوشت آنان مسلط شود و بدین گونه  حق تعین سرنوشت را بدست خود گرفته اند و با حاکم کردن قانون در جامعه خود راه ترقی و تعالی را برای نسل های خود هموار کرده  و بتدریج با ترویج نظام شایسته سالاری  به سطحی  عالی  از ترقی و شکوفائی و خوشبختی رسیده اند و همه  این  پیشرفت های  مثبت و افتخار آفرین توسط  رهبران  شجاع و مخلص و فداکار  به ثمر رسیده است.  همه ملت های پیشرفته دارای رهبران  از خود گذشته و فداکار و وفا دار به خود  بوده اند بر عکس ملت های عقب مانده و ضعیف و تحت سلطه بیگانگان که دارای رهبرانی خودپرست و خائن و ضعیف و زبون و جیره خور بوده اند.  خوشبختی یا بد بختی ملت ها رابطه مستقیمی با عملکرد رهبران شان دارد. ما وقتی که ملت مان را اینهمه  مسلوب الحقوق ، تحت فشار و در جوی پر از حفقان و بطور کامل بدون دفاع می بنیم  نگاه مان بطور غیر ارادی متوجه عملکرد رهبران مان میشود که چه مقدار در کار رهبری خود مخلص و برای حفظ حقوق ملت شان چه مقدار جدی و فداکار بوده اند  یا  هستند؟؟  در جائی که مسئله مرگ و زندگی یک ملت مطرح است تعارف را باید کنار گذاشت  و علل بد بختی و واماندگی ملتی را که در تاریخ به شجاعت شهرت دارد بر رسی کرد  و مواردی را که سبب این وضع اسف انگیز شده است از میان برداشت تا راهی برای احیای مجدد این ملت بی صاحب پیدا شود. گذشته ها گذشته است و دیگر در دست نیست  و بر آنچه که اتفاق افتاده است صلوات بفرستیم و بوضع حال به پردازیم و روشی اختیار کنیم که جبران مافات گذشته بشود و در این صورت  خود را مجبور می بینیم که به سراغ رهبری فعلی جامعه مان برویم و به بینیم عملکردش چه مقدار به نفع و یا به ضرر ملت است تا به تعدیل آن به پردازیم و جلو ضرر را از هر جا که بگیریم به نفع خواهد بود.

          رهبر پذیرفته  شده فعلی جامعه مان حضرت شیخ الاسلام مولانا عبدالحمید است حفظه الله.  دعای ما اینست که الله متعال عمری طولانی به ایشان عطا بفرماید تا با اقدامات داهیانه و رفتار شجاعانه خود کشتی این ملت را که از همه سو مورد تهاجم امواج سهمگین قرار گرفته  از تلاطم این امواج به سلامت عبور داده و به ساحل نجات و عافیت برساند و این جز به همتی بلند، و توکلی کامل بر قدرت و نصرت الله مقتدر امکان  پذیر نخواهد بود. شیخ الاسلام گرامی بدانند که رهبری یک جامعه یک مسئولیت خیلی سنگین است که اگر بخواهد متعهدانه به آن عمل کند لازم میشود که  در فرصت این چند روز و یا چند سال ایام عمر از عافیت و آرامش و احترامات کاذب که گرفتار آن شده است  چشم بپوشد تا در آن دنیای جاویدان به آرامش و عافیت و احترامی حقیقی و  نا محدود برسد و اگر خدائی نکرده  از پس این مسئولیت بر نیایند و همه توانش را حتی الوسع بکار نگیرد نتیجه بر عکس آن را هم نباید از نظر دور داشت.  انسان ها  از آنجمله رهبران بصورت فردی  همه می میرند و فقط ملت ها باقی میمانند.  خوشحالی یا بد حالی این ملت ها بستگی به عملکرد رهبران شان خواهد داشت و لذا ما بعنوان یک ملت نظرمان بر عملکرد رهبر بسیار محترم و گرامی مان است و خود را موظف میدانیم تا با دادن مشورت های مفید در خدمت ایشان باشیم و در انجام مسئولیت سنگین رهبری با ایشان همکاری کنیم  تا موفق و خوشنام از گذرگاه  این زندگی کوتاه عبور نماید و این ملت تحت ستم بخاطر فداکاری های ارزنده ایشان  نسل اندر نسل برایش دعای خیر نماید و چنان نشود که بر عکس آن اتفاق افتد.

          آنچه را که قابل ذکر است و متوجه آن هستیم اینست که  رهبر گرامیقدر مان این تصور را که رهبر یک ملت است در ذهن خود نداشته است  و بهمین دلیل تمام همّ و غمّش صرف یک چهار دیوار بنام مسجد مکی شده است  و در خارچ از این چهار دیواری  هیچ تدابیر رهبرانه  دیگری که  برای بهسازی جامعه  و حفظ حقوق خدادادی و کرامت ملت بلوچ که ایشان عنوان رهبری آنرا دارد متاسفانه دیده  نشده است و بهمین دلیل واضح  است که این سرزمین بی صاحب پر از گرگ های خونخواری شده است که زندگی را بر این ملت حرام کرده اند و هر طور که دل شان میخواهد به این ملت می تازند می گیرند و می بندند و شکنجه و اعدام و ترور میکنند و هیچ مانعی بر سر راه خود نمی بینند و در چنین وضعیتی است که عملکرد رهبر زیر سئوال میرود. وقتی که این جرائم و اتفاقات ناگوار از سوی قومی دیگر بر قوم بلوچ در سر زمین خودش بطور مستمر در جریان است رهبر برای جلوگیری از آن چه تدابیری را در برنامه رهبری خود دارد که اصلا  بر منظر عام نمی آید  و این ملت متفرق از هم  نمیدانند که چه بکنند و این مشکلات تحقیر آمیز و عزت شکن  را چگونه از سر خود دفع نمایند!؟  ملت تحت ستم بلوچ خواستار اینست که رهبر شان  از این رهبری تشریفاتی و بی برنامه  که این رژیم حیله گر و مکار به منظور اتلاف وقت  برای ایشان درست کرده است دست بردارد و با  برنامه ای واضح و جدی در راستای رفع ظلم از سر ملت و بازسازی  کرامت لگدمال شده و بر قراری عدالت در سر زمین این  ملت با توکل به الله مقتدر بطور مسالمت آمیز ولی جدی و قوی  وارد عمل شود و اگر دستگاه حاکم مطالبات ایشان را نه پذیرفت  و مصّر بر ادامه همین مظالم که منتهی به نابودی ملت بلوچ میشود شدند برای جلو گیری آن دست به تدابیر دیگری بزنند و غافل و منفعل و نا امید نه نشینند چون فرصت از دست میرود و آنها برنامه های ضد بشری و ضد بلوچ را به اکمال خواهند رساند  و آنگاه  واویلا و زدن بر سر خود هیچ فایده ای نخواهد داشت پس از همین حالا باید با آنها گلاویز شد و تاریخ نشان داده است که مدد و نصرت الله با مظلومین مجاهد و مقاوم است.

          این پُست دارد طولانی میشود در همینجا تمام میکنم و دنباله این مبحث را اگر عمرم کفاف داد  در پست بعدی ادامه خواهم داد، ان شاء الله.

         خوانندگان گرامی شایسته ترین احتراماتم را باری دیگر به پذیرید.

محمد آرمیان

دبیر کل -  نهضت عدالت بلوچستان ایران