از ماست که بر ماست

از ماست که بر ماست

بقلم: محمد آرمیان

       وقتی که یک ملت ضعیف و ناتوان و زمین گیر و محکوم به قبول یک زندگی غلامانه و بی اختیار میشود بی دلیل اینطور نمی شود و حقایقی در آن دخیل هستند که غالبا مورد توجه قرار نمی گیرند و به همین دلیل افراد یک دشمن خارجی با خیال راحت  بر سرنوشت او مسلط میگردند و مردم غالبا نمیدانند که عیب کار درکجاست  و لذا عادتا  توجه شان دربست به دنبال دشمنان خارجی و مقصر کردن و محکوم نمودن آنان است و اصلا متوجه تقصیرات خود در رابطه با وضع ظالمانه موجود  در محیط زندگی خود نمی شوند.  همین عادت ندیدن  عیب و اشکال خود و بر طرف کردن آن   با عرض معذرت باعث میشود که ملتی مانند خر تا ابد مجبور به سواری دادن اجانب شود و نه تنها که از این وضع احساس ناراحتی نمیکند بلکه خیلی خوشحال و راضی و مفتحر هم به نظر میرسد و با عر عر کردن روشنفکرانه آنهم فقط در حد حرف و شعار سعی دارد که  تقصیرات را همه اش  بگردن این و آن و یا یک دشمن خارجی بیندازد و تقصیرات خود را اصلا به حساب نمی گیرد  و بهمین دلیل است که اینطور ملتها برای همیشه در یک وضع ظلمانی درجا زده  و توان حرکت به جلو را پیدا نمی کنند.

       امروز خیلی لازم است که  ما ملت بلوچ  دقت کنیم و به بینیم که یکی از همین نوع ملتهای الکی از خود راضی هستیم یا نه!؟ یا دسته تبر برای دشمن هستیم یا نه؟  اگر هستیم آیا نباید به فکر بر طرف کردن این عیب بزرگ خود باشیم و با اندکی روشن بینی و قبول تقصیرات و انجام اصلاحات لازم در خود تسلط دشمن را بر خود کم نمائیم و بتدریج قدرت لازم را برای نجات بدست آوریم. ما مردم بلوچ  باید بدانیم هر ضربه ای را که تا کنون از دشمن خورده ایم  فقط بخاطر خودخواهی و رفتار غلط خودمان بوده  است که دشمن همیشه  بهره برداری لازم را از آن  به نفع خود کرده است. پس از ماست که بر ماست و اگر طالب نجاتیم باید بفکر اصلاح خود باشیم و نفاق و لجبازی و خود خواهی را که سبب غفلت وفریب خوردن ما میشود از خود به زدائیم و بیش از این دسته تبر برای دشمن نشویم. خدایا چنان کن سر انجام کار / تو خشنود باشی و ما رستگار.