بنام الله مقتدر
قضیه بلوچ و بلوچستان (قسمت سوم)
در پُست های گذشته
قرار بر این بود که در رابطه با قضیه بلوچ و بلوچستان جدی تر عمل کنیم. الآن قبل از اینکه وارد اصل موضوع شوم به خیالم رسید
که نظرتان را برای چند لحظه به موضوعی
مهمتر جلب نمایم و آن اینکه: فراموش نکنیم
که خالق مقتدر میتوانست ما را بشکل مخلوق دیگری خلق کند مثلا بشکل یک موش یا
خرگوش، یک گوسفند، گاو یا خر یا یک شتر، کرگدن یا فیل و یا یک کرم، مارمورلک و یا یک میکرب و
غیره... ولی بفضل و کرم خود بنده و تو را بشکل
یک انسان آفریده و اشرف مخلوقات قرار داده است آیا سزاوار نیست که در مقابل این مرحمت بزرگ او در بارگاه متعال و
مقتدرش سر تعظیم فرود آورده و شکر گذار این لطف عظیمش باشیم؟
ما در مشاهده خود داریم که انسان ها به دو دسته تقسیم میشوند: 1) آنهائی که الله را بعنوان خالق خود قبول دارند و بدون تمرد در چهار چوب احکام متینش زندگی میکنند و از مواخذه و غضبش می ترسند چون او مقتدر اعلی است و همه امور در نهایت به او بر میگردد. این دسته زندگی را با موفقیت به پایان میرسانندو پس از مرگ برای همیشه به بهشت پر نعمت و جاویدان میروند. 2) آنهائی که الله را بعنوان خالق و پادشاه اصلی قبول ندارند و به احکامش عمل نمی کنند بلکه تحت تلقینات شیطان و هوای نفس عمل میکنند و آنقدر غرق در جمع آوری اسباب و زخارف دنیا میشوند که بطور کلی از یاد میبرند که پس از مدتی می میرند و همه اندوخته های شان که از طریق ظلم و بی عدالتی بدست آورده اند از دست شان میرود و آخر کار پس از مرگ با غضب و قهر الله مقتدر روبرو میشوند و برای همیشه به جهنم میروند. بدانیم که خداوند زندگی این دنیا را صحنه جنگ بین حق و باطل، مظلوم و مستکبر و عادل و ظالم قرار داده است تا هر انسانی با انتخاب خود در یکی از این میادین زندگی بسر کند و در پایان این زندگی مادی نتیجه اعمالش را ببیند.
الله مقتدر انسان را از یک پدر و مادر (آدم و حوا) آفرید و با مشیت حکیمانه خود بشکل ملت ها و اقوام در آورد و از همه این ملت ها خواست که حقوق ملی و جمعی یکدیگر را بشناسند و در رابطه با آن تقوا داشته باشند یعنی از خدا بترسند و حقوق یکدیگر را مورد تجاوز قرار ندهند. در اینجا حرف ما اینست که ملت بلوچ در میان همه ملت هائی که خدا آفریده است یک ملت است و حق دارد با حقوق خدادادی و بنیادین خود در سر زمین خود در امنیت
ما در مشاهده خود داریم که انسان ها به دو دسته تقسیم میشوند: 1) آنهائی که الله را بعنوان خالق خود قبول دارند و بدون تمرد در چهار چوب احکام متینش زندگی میکنند و از مواخذه و غضبش می ترسند چون او مقتدر اعلی است و همه امور در نهایت به او بر میگردد. این دسته زندگی را با موفقیت به پایان میرسانندو پس از مرگ برای همیشه به بهشت پر نعمت و جاویدان میروند. 2) آنهائی که الله را بعنوان خالق و پادشاه اصلی قبول ندارند و به احکامش عمل نمی کنند بلکه تحت تلقینات شیطان و هوای نفس عمل میکنند و آنقدر غرق در جمع آوری اسباب و زخارف دنیا میشوند که بطور کلی از یاد میبرند که پس از مدتی می میرند و همه اندوخته های شان که از طریق ظلم و بی عدالتی بدست آورده اند از دست شان میرود و آخر کار پس از مرگ با غضب و قهر الله مقتدر روبرو میشوند و برای همیشه به جهنم میروند. بدانیم که خداوند زندگی این دنیا را صحنه جنگ بین حق و باطل، مظلوم و مستکبر و عادل و ظالم قرار داده است تا هر انسانی با انتخاب خود در یکی از این میادین زندگی بسر کند و در پایان این زندگی مادی نتیجه اعمالش را ببیند.
الله مقتدر انسان را از یک پدر و مادر (آدم و حوا) آفرید و با مشیت حکیمانه خود بشکل ملت ها و اقوام در آورد و از همه این ملت ها خواست که حقوق ملی و جمعی یکدیگر را بشناسند و در رابطه با آن تقوا داشته باشند یعنی از خدا بترسند و حقوق یکدیگر را مورد تجاوز قرار ندهند. در اینجا حرف ما اینست که ملت بلوچ در میان همه ملت هائی که خدا آفریده است یک ملت است و حق دارد با حقوق خدادادی و بنیادین خود در سر زمین خود در امنیت
و با عزت زندگی کند ولی ملت فارس که در همسایگی ملت بلوچ زندگی میکند از محدوده ملی و قومی خود عدول کرده و وارد سرزمین و محدوده ملت بلوچ شده است و حاضر نیست که به حکم خدا تن در دهد و در حق ملت بلوچ رفتاری بس ظالمانه دارد و همین سبب مبارزه بین ملت بلوچ و ملت فارس و مظلوم با مستکبر متجاوز شده است. مبارزه ملت بلوچ تا بر قراری عدالت و تنفیذ حکم الهی ادامه خواهد داشت. ما برای دفع ظلم از خود داریم مبارزه میکنیم و نه بقصد تجاوز به حقوق ملت فارس و بر حقیم و اگر در این راه کشته شویم پیروزیم چون رضایت الهی را بدست آورده ایم. پس در پست های آینده باز هم پیگیر قضیه بلوچ و بلوچستان مظلوم خواهم بود. موضوع را بطور جدی دنبال کنید تا پست بعدی الله مقتدر یاور و نگهدارتان باد. آمین
محمد آرمیان
دبیر کل : نهضت عدالت بلوچستان
تاریخ: 24/ خرداد ماه/ 1395
شمسی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر